Dag 5 Naar Neiva met onderweg de Tatacoa Woestijn

24 juli

Zoals gebruikelijk weer vroeg op, ontbijt ook hier weer met alle Colombiaanse toeters en bellen dus fruitsap, vers fruit, meestal banaan meloen, watermeloen en ananas, soms ook papaya. In Colombia gelukkig wel de zoete variant, is nl veel lekkerder dan die andere P, en eieren met toast en voor mij chocolademelk. Ik had in de reisgids gelezen dat 'men' dat hier drinkt bij het ontbijt. Gelijk hebben ze de koffie is in dit land nl niet zo lekker. Allereerst zijn wij de hollandse smaak gewend van 'roodmerk', maar leve de buitenlandse deviezen de goede koffie wordt geëxporteerd, de slechte kwaliteit blijft hier. Ja en dat vind ik niet lekkere koffie. Je kan wel de superkwaliteit kopen, reken dan op 30 euro per 500 g. Appie verkoopt ook koffie uit Colombia, iets van 9 euro per 500 g, heb het eens gekocht voor de N.......machine, nou was niet slecht maar niet wat je zou hopen.

Er was wel een leuke onderbreking onderweg.

De reisleider had een heel ingewikkeld verhaal, voor groot deel niet te verstaan, maar het kwam er op neer of lopen of achterop een motor naar de rivier. Daar zouden dan kleine bootjes zijn om ons over te zetten. Zij die niet durfden, de bus stond aan de andere kant, moest een stuk omrijden voor er een brug over de rivier was. Nou ik dus de motor, ook eens meemaken. Zoef zoef, van de weg af door weilanden, hek open houden en zoek daar gingen we weer. We het waren maar twee deelnemers die het durfden achterop die motor. En dan sta je dus aan de rivier, wachten op de lopers, geen kleine bootjes een echte veeerpont. Nou dat dus gedaan, aan de andere kant de bus. Ik meteen weer in de bus, bleek dat de anderen weer gingen lopen, dat was voor de busreizigers dus even wachten in het restaurant. Er was soep. En na de soep dan naar de woestijn.

Daar kwam een echte gids voor, wij zouden zeggen de boswachter. Dat er iets ging gebeuren in het landschap was te zien aan enorme cactussen her en der, deed mij een beetje denken aan de woenstijn in Nevada bij de grens met Caifornië (zie de reis van vorig jaar USA 2e reis 2022).

Het was prachtig, in feite een grote kuil in het landschap met veel heel veel cactussen, je kon er ook nog in afdalen, er weer uitklimmen leek mij te moelijk, ik wilde niet de rest tot last zijn daarom alles vanaf de rand bekeken, leek een beetje op de Bryce canyon in de USA. Opeens zag ik, omdat ik meer naar boven keek ook nog eerst drie even later een vierde Condor rond zwenken in de hoop iets voor de hap te signaleren. Bij de zonsdondergang werd het weer anders een bruine verkleuring van de woestijn. Kortom de omweg voor dit natuurfenomeen meer dan waard.

En dit keer overnachten in een grote stad. Ook een groot hotel grenzend aan een enorm winkelcentrum, had speciaal uitzicht uit de kamer: de parkeergarage van vijf verdiepingen bovengronds. Je kon het merken de volgende morgen bij het ontbijt, allemaal kleine tafels en veel zakenlui zullen we maar aanduiden, en die ook aan de chocolademelk. Moet wel zeggen de lekkerste de hele reis, maar dat kan ik nu pas bepalen na de reis.