De reis naar Colombia

Dit wordt het eerste verslag in het uiteindelijke boek dus ik doe nu net of het nog 20 juli is.

Om 5.00 laten wekken, dat kon eerst zogenaamd niet in dat vogelhotel, en mij om 6 uur moeten invechten in de bus. Ik had gereserveerd en de hysterische dame die ik gisteren belde of die reservering was doorgegeven en of ze dit ook controleerden bij instappen: "Nou om 6 uur gaan er niet zo veel mensen naar Schiphol". Wel dus, geen controle ga niet meer naar die vogelnest toe als ik moet vliegen. Met NS naar A'dam Slotervaart, daar zijn op loopafstand meerdere hotels, en ik denk ook minder duur dan dat vogelnest.

Maar ruim op tijd op het vliegveld om in te checken, zelfs bij de KLM buss class zaten een paar dames vol verwachting klopt ons hart. Nee niet Sinterklaas. maar de reizigers om de koffers in te nemen en een instapkaart mee te geven.

Daarna de handbagagecontrole, ook niet druk, maar wel vier dames voor me. Wat die vrouwen allemaal meezeulen aan op- en afmaak van het gezicht; daar gaat wel een tijd voorbij. Ik eindelijk aan de beurt. Piiiiep, Er bleek een zakmes in een etui te zitten, jaren niet gebruikt, dat mes gewoon vergeten. Nog van Opa De Smet gehad toen ik 15 werd: "zorg dat je het bij hebt als je meer dan 100 m van huis bent".

"Ja Opa".

De keuze was of die juf pikte mijn mes in of terug en de tas alsnog inchecken. Dat was geen financieel probleem; ik mag bij KLM altijd 2 stuks ruimbagage inchecken. Dus zij mee naar beneden, voor haar ook een uitje, bij dezelfde schattebout van de KLM de tas ingeleverd met het mes er in en niet er aan gedacht dat mijn paspoort in die tas zat !!!!!!!!!!

Door de pascontrole, nee niet met pas maar de priviumkaart, kreeg ik van Amexco. Met die kaart dan kijkt de controle diep in je ogen en floep je mag doorlopen. Geen wachttijd, niet die rij van minimaal 30 min om op afstand je tronie te controleren.

Bij het lopen naar de KM lounge, ja ik mag daar ook in, als je maar veel met KLM vliegt, en tijdens het lopen, want de lopende horizontale roltrappen stonden weer eens stil, service van Schiphol, begon ik na te denken. Bij de de controle van de lounge allemaal dames met twee strepen, bij de Belgen is dat zij kan lezen en schrijven, begon ik te vragen. Meteen doorgestuurd naar een dame voor de moeilijke vragen.

Een zeer lieve dame, ze is meer dan een half uur aan het bellen geweest, bij de KLM wordt niet zo vroeg opgenomen. Tegen mij: Meneer dat gaat problemen geven, U kan niet instappen want er is controle bij het instappen. Nou toevallig dus wel daar, want binnen Europa doen die dames het niet, hebben ook maar een band, waarschijnlijk ook niet kunen lezen, Wel om met elkaar te kletsen, want bij KLM wordt nooit gecontroleerd of de houder van de instapkaart de echte is. Oh....

Nou die dame ging dan wel bellen met de tweebandster bij de instappoort, zij noemen dat de Gate, weten jullie dat ook weer.

Die dame was niet zo vriendelijk als het hoort, ik ging ook op mijn strepen staan, van de Platinakaart van de KLM, ja ik vlieg veel met hen, al jaaaren. In de tachtiger jaren toen Prof Greep een gouden kaart kreeg, kregen de secrtaresse en ik een vaste blauwe kaart, De Prof bestelde de vliegkaartjes, de secretaresse gaf de namen door en ik was de penningmeester.

Nou ze begonnen met inchecken, ik dus niet, ja ze gingen dan mijn tas en koffer uit het ruim halen. En ik hoe dan, iets van 350 passagiers in die vogel. Nee ik was VIP, jawel en dat was de eerste bak. Nou dan kan je ook even die tas naar boven laten komen, halen we de pas er uit en de tas er weer in, met het mes dus.

Je moet dus slimmer zijn dan een 2 bander, want 5 min voor de ingang afgesloten zou worden kwam ze me halen; deed poeslief, er stond een krachtpatser, die man moet de koffers sjouwen, met mijn tas. Dus ik mocht dan mee, was voor hem ook, nog nooit meegemaakt. Paspoort gepakt, tas weer dicht en de sjouwer met de tas weer naar het vliegtuig.

Over de vlucht dat was goed de piloot wist de weg. Het eten was slecht, ik zat inmiddels bus class, hoofdgerecht of iets van bloemkool met kaas, had ik al bij de het vogelhotel gehad, of iets moeilijks van 5 kleine beetjes ??? of vis, een e er bij en het is VIES, Nou dat dan maar zeebaars, die bestaan dus, met een ravioli. Het waren twee 2 kleine stukjes vis, als je het aan de kat zou geven zou de Partij van de Dieren er vragen over stellen, zijn zij ook weer in het nieuws. De purseres vond het ook niets, kreeg als troost een paar echte Goudse stroopwafels, jammergenoeg niet de van Punselie, en later een echt broodje kroket en de tip neem straks de Burger. Nou dat was een topper. De landing was niet helemaal 100 % KLM, normaal merk je dat niet bij hen, de piloot moest hard remmen, wellicht door de hoogte van het vliegveld, iets van 2500 m...

En toen begon er weer ellende; een heel stuk lopen en toen rechtsaf voor de paspoort controle met de mededeling minimaal 45 min wachttjd. Het werden er 55 en hoewel ik mij via internet had aangemeld, een zeur van een paspoortcontroleur, voor ik er in mocht. Voordeel was wel niemand hoefde te wachten op de koffer; de band stond gewoon stil met neem maar mee wat U wilt. En toen waar is de reisleider geen bordje ANWB te zien, wel Sawadee, die meneer wist dat de ANWB er nog niet was want daar staan er meer van jouw groep...

Een grote bus, met een kei van een chauffeur; het is niet makkelijk rijden in Bogotá. Naar het hotel smal straatje. Hotel al meer dan 100 jaar oud, wel wat gemoderniseerd, maar er was geen lift bij de bouw, hebben ze nu wel, die eindigt stuk hoger dan de begane grond, dat werd koffers sjouwen steile trap en een lift voor 2 personen met één koffer.