Tokyo 1e dag, 'vrij programma'

Ja je moet een keuze maken wat je in Tokyo gaat doen, met daarbij het gegeven dat de metro/bus verbindingen wel op papier staan, maar dan hoe kom je er.

De reisleider had een zelf bedacht programma....... Met de metro, in ons geval vaak een rit met een elektrische bus, naar het beroemde kruispunt, daarna doorlopen naar de wijk met allemaal winkels met speelgoed voor grotere jongens en jonge vaders of te wel 'games'. Tja werkt het wel op de tv thuis en let op 100 - 110 Volt. Kijken maar niet kopen: of te wel wat Hollanders het liefste doen. Nee mijn interesse dus niet. Maar de reisleider had wel wat leuks gevonden, wat ook inderdaad zo bleek te zijn: het dames verwencafé.

Nee geen gekke dingen denken, is een organisatie, de reisleider vertelde ze hebben meer

cafés hier in de stad. Jonge meiden van zo 20 - 23 jaar in een kostuumpje, met korte rok maar heleboel opvulling er onder, lange kousen en een beetje gek doen. Ze brengen de drankjes in grote glazen, type bierpul oktoberfeesten, en doen lacherig, Dat doet iedereen in Japan als ze geen antwoord kunnen geven omdat ze de vraag niet begrijpen en als alle klanten hun bier of limonade hebben zingen ze een liedje en foto's maken en zelf op de foto. Basistarief 880 Yen maar mannen en vrouwen boven de 60 half geld. Hoera korting, ben ik gek op.

Daarna met de metro verder bij een heel druk kruispunt. Om iets van eten naar binnen te werken. Overal vol, het was al tegen 12.30 uur. Zelf maar zoeken, mijn eerste poging bleek al voltreffer: een echt chinees restaurant: ik was de klanten er bij de enige niet chinees. Weet daarom ook niet wat ik precies gegeten heb. Is ook niet interessant: het was lekker. Op programma dan groot park over 2 uur zien we elkaar weer. Was inderdaad hoe is het mogelijk midden in Tokyo een mooi park, maar ook musea. Ben geweest bij Nat. Museum westerse kunst. Iets heel geks. Alles aangekocht maar daarbij ook voornamelijk Christelijke kunst. Aan Nederlandse schilderijen een prachtige Van Goyen die in NL had moeten blijven en een Monnet, maar dat is franse kunst. En toegang: gratis voor mij, ben ouder dan een bepaalde jaargang.

Na dat park wat lang beneden op straatniveau moeten wachten op de stadsbus naar de laatste opdracht van de dag: de enorme zendmast. Met de bus ook weer iets interessants. Allemaal betalen 210 yen, gooi de munten maar in bakkie bij de chauffeur. Het geld wordt automatisch geteld,. Het was een vrij lange reistijd, met roltrap tot 4e verdieping. Ben niet helemaal met de lift naar hoogste punt geweest, veel te duur en het uitzicht is saai want je herkent bijna niets en daarbij het was bijna donker en dan zie je weinig gebouwen. Na nog wat eten met de metro weer naar het hotel. Lange rit en bij aankomst een stampvol perron, De reizigers stonden in 4 rijen, zelf gedaan er was. Per rij de passagiers voor de volgende treinen, want er zouden 4 verschillende ritten volgen op perron. Wij bijna bij het hotel. Tot morgen.