Kyoto 3e dag

Ja een vrije dag, althans een programma door den Haag bedacht. Ik niet met dat varen in een bootje met stroomversnelling.

Er waren duidelijk de afgelopen nacht veel minder kamers bezet: om 6.29 uur waren er welgeteld zeven wachtenden, na het openen van de deuren kwamen er nog drie bij. Dat is fijn dan kan je rustig veel yoghurt en veel mandarijn partjes in de kom overscheppen, het brood slaan we over, dat kunnen ze hier niet, zou zelfs kunnen zijn dat het brood, de mislukte croissants gewoon diepvries uit Frankrijk zijn en hier ontdooid. En er waren fruitsappen en gelukkig ook drinkbaar en wel koffie, en bijna vergeten soep dat is hier in Japan standaard 's morgens.

Ik gauw weer naar boven, fototoestel, petje, zonnebrand gesmeerd en weer naar beneden. Bij het hotel staat standaard een taxi, en op naar de tempel met de Tori zuilen gangen. Gisteren ook gedaan maar als je niet groepen mensen er bij op de foto wilt hebben, dan moet je vroeg komen. Die jonge dames die hun pruillipje nog moeten rood smeren en hun vinger V nog even voor de spiegel oefenen, zelfs dat kunnen er veel niet, komen niet zo vroeg hun bed uit.

Taxi gaat rijden en staat stil voor stoplicht het duurt bijna half uur voor we bij de tempel zijn. En nu niet zoals gisteren op parkeerterrein van de bussen en dan die winkelstraat met rotzooi, ijsjes en water, want de taxi stopt gewoon boven aan. Kosten twee DUIZEND !!!! Yen. Boem wat zien ik, nee geen stof maar nog maar 2 briefjes van 1000 Yen. Verkeerd de portemonnee gevuld, niet een van de 10 DUIZEND biljetten van gisteravond bij 7/11. Gewoon 4000. Hoe kom ik weer 'thuis; geen flappentap hier. Maar we kijken zo wel.

Nou er waren niet te veel medebezoekers en dat is fijn, af en toe zo'n V dame even haar pruiltje doen en haar knul dus op de knop drukken, maar ze lopen door. Ik kon mooie rode foto's maken. Waar we gisteren terug liepen nu de volgende 'Toritunnel' in en bovenaan gestopt. Genoeg plaatjes en de aangegeven route naar de Exit was ook mooi, veel Vossenbeelden, en een rode brug.

Bij het teruglopen ging 'Lampje' branden (denk aan D Duck vroeger) Toen ik uitstapte was er een klein stationnetje. Even kijken, hoera de trein rijdt naar station Kyoto. Maar hoe koop je kaartje? Gelukkig kwam hulp door een spoormeneer, op een knop rechtsboven drukken, toen stond alles op het scherm in het Engels, kosten schrik niet; een honderd vijftig Yen, maar wel stuk minder dan 2 Duizend. Munt er in, wisselgeld in bakje en klein kaartje. Naar het perron, over 5 min de trein naar Kyoto, dus na 290 seconden was die trein er, maakte nog een keer een tussenstop en in totaal na 7 min weer bij hotel. Toch eens de reisleider melden, met de bus doe je er veel langer over, en de totaalkosten veel minder dan met de bus.

Wel even wat roltrappen op en af, en die enorme hal van het station en je komt precies bij een italiaanse koffietent, direct naast het hotel aan de overkant. Daar even wezen uitpuffen en een soort middageten kom vol met lekkere dingen gekocht. En op mijn kamer zo'n groot vel van 10.000 Yen in de portemonnee. Toch eens kijken bij de winkels, op de 2e etage zelfs een warenhuisgrootte, en wat dingen gekocht, een groen ijsje met die groene thee, ik denk gewoon gras, smaakt nergens naar, Die zelfde prut gisteren bij die bakjes bij de vis winkel.

Ik had natuurlijk al de foto's van dag 1 en 2 bekeken, niet helemaal wat ik wilde van de grote Boeddhistentempel. Het was inmiddels bewolkt en daardoor minder warm op straat. Maar weer taxi en terug naar eerste tempel van de 1e dag. Veel wachten bij de stoplichten, een enorme chaos bij het uitstappunt en die souvenirstraat ook bomvol bezoekers. Mezelf naar boven gewurmd en de foto's gemaakt.

En andere taxi, die stonden allemaal in de rij, en die bracht me aan de achterkant van het station. Bij het teruglopen zag ik dat warenhuis, maar geen fut meer om er in te gaan. Het was gewoon te warm. Bij het instappen van de taxi kreeg ik van de chauffeur een alcohol doekje om af te koelen. Bij het afrekenen kreeg ik nog 100 Yen terug, heb het laten liggen, als 'fooi' en dat is totaal ongebruikelijk in Japan. Met een big smile: voor het doekje. Hij begreep het ook, ook big smile.

In Japan wordt nergens fooi gegeven, zou een belediging zijn. Moeten we hier in Nederland ook invoeren.