Via Miyajima eiland naar Hiroshima

Vanmorgen vroeg na een rommelig ontbijt, veel ?????? dingen, geen brood dus alleen met slappe koffie en yoghurt de bus in voor een vrij lange rit. Vandaag zijn we 'gewoon' verder gereden, nog een koffiestop, later net als gisteren een stop voor Ramen, dit volledig electronisch besteld, betaald, en met de breipennen, het was dit keer dunnere sliertjes, opgegeten.

Bijna bij Hiroshima, spreek het uit met de klemtoon op Rosh, gestopt en met een kleine ferry naar het eilandje Miyamija, bekend om de drijvende Tori. Dat drijven is sprookje voor de kinderen, voor de foto hadden bij gelukkig hoogtij, bij eb staat de toren gewoon op het zand.

Maar inderdaad de Tori staat precies voor de schrijn in de tempel, je zou er dus gewoon in kunnen varen, de tempel staat ook gedeeltelijk in het zeewater, en wordt momenteel volledig gerestaureerd. Het complex is werelderfgoed.

Daarna na helling en trap van 150 treden naar een volgend religieus gebeuren een Boeddhistische tempel. Was ook prachtig. Weer terug met de ferry en in file naar Hiroshima.

Tijdens de rit kraanvogelvouwles gehad, de gids en de reisleider hebben de routine onder de knie, ik nog niet maar heb ook maar twee dagen kleuterschool gehad. Wilde er niet meer naar toe. Bij de nonnen armen over elkaar en bidden en oh ja matje steken. Te simpel, resultaat naar de 1e klas bij een patiënte van mijn vader, een onderwijzeres, ze was getrouwd geraakt en dan mocht je geen Juf meer zijn.