13e dag Medellin

1 augustus

Bundesfeier in der Schweiz In mijn jeugd waren we altijd in de zomervakantie helemaal of een paar dagen in Zwitserland en dat was dan vaak op 1 augustus. Vandaar deze opmerking...

We namen 's morgens eerst nog afscheid van onze chauffeur, hij moest mocht weer helemaal terugrijden naar Bogotá. Voor Medellin hadden we een andere chauffer en een kleinere bus. En een plaatselijke gids, al was ik over hetgeen hij vertelde niet erg onder de indruk, wel over wat hij ons vertelde aan het begin bij het indrukwekkende monument voor de duizenden doden door de maffia onder leiding van Pablo Escobar. Ik had gisteravond zoveel foto's genomen van de feestwijk waarin wij verzeild waren geraakt dat ik verzuimd had een volle accu in mijn fototoestel te plaatsen. De reserve in de bus, maar dat was dus niet meer bus 545 die we de hele reis tot nu toe hadden gehad, en er stonden inmiddels drie bussen.

Het monument is een lage muur in een bocht, bekleed met zwart marmer, aan het begin allemaal kleine gaten geboord. Die staan voor de kogels waarmee de tegenstanders van Escobar, in de regel de echte politie, rechters e.d, maar ook gewone burgers die erbij ook werden vermoord, en aan de andere kant de datums van de verschillende aanslagen, apart op een plaat 31 juli, dus één dag voor de dag waarop wij er stonden, van de belangrijkste rechter van het land.

Toen naar een lelijk gebouw waarop we op het dak een uitzicht hadden op het nieuwe Medellin, een miljoenen stad met veel hoge gebouwen, er was ook een soort oud dorpje bij met natuurlijk weer de toeristenrotzooi te koop. Weer verder de stad in, een chaotisch verkeer en daardoor veel stoplichten en omleidingen voor de bus. Men kon twee dingen doen, eerst de winkelstraat en dan het plein of direct naar het plein met al die beelden van Boteró. In Bogotá de schilderijen hier een twintigtal !!! enorm grote brons afgietsels met de hand, en een heleboel dikke vrouwen in alle mogelijke en onmogelijke stand, en maar drie met een man, ook te dik. Heb getracht ervan foto's te maken. Had er alle tijd voor want de rest was winkelen, maar Hollanders dus kijken niet kopen, ik neem aan dat de prijskaartjes in de miljoenen pesos waren en dat reken je niet even snel om in euro's. Had die tijd ook nodig want de Colombianen zelf willen met die dames ook graag op de foto, zo van kijk eens hoe slank ikzelf ben, maar het is denk ik wel gelukt. Had aan het begin nog opdringende dames, een duidelijk van het type wat bij ons in Amsterdam achter een venster zit, maar ook een ander. Ik was een foto aan het maken en ik voel iets langs mijn arm glijden. Een zeer rondborstig iemand zo van groot groter grootst, ik dacht een zakkenroller, geef met mijn linker arm een enorme stoot; of de 'dame' had een blauwe plek of de vulling in haar voorgevel is kapotgesprongen, in ieder geval minimaal twee dagen vrijaf. Een oudere man onzedig voorstel doen. De reisleider, ja het was daar een beetje beruchte kant van het plein, en daar laat hij mij dan alleen naar toe gaan..

Gewacht op de rest bij een koffie voor de reisleider, de gids en mijzelf en toen weer terug naar het hotel. Stelde dus niet al te veel voor die rondleiding. Ik heb mezelf die middag geamuseerd door wat rond te wandelen in de wijk bij het hotel bij daglicht en wat kleine inkopen gedaan. En natuurlijk 2 x wat ik daar van koffie dronk, kreeg er nog een stuk taart bij die ze nog hadden staan en dat was ook nog lekker!

Bij het hotel aangekomen zag ik allerlei mannen binnen komen, de kelder in gaan en na ongeveer 10 min als buurtwachter naar buiten komen. Zagen er bijna uit als de politie maar geen pistool op zak, wel handboeien en een stok. En toen herinnerde ik me dat het vanmorgen bij het ontbijt toch wel veel politie was die ook kwam mee eten. Dat is dus goed georganiseerd voor de toeristen. in de feestwijk blijven: big brother is watching you. En de brothers kleden zich om in ons hotel.