Grand Canyon

Ik kan vandaag een kort verslag schrijven. We moesten wel 2 x 80 km reizen naar en van het Grand Canyon Nationale park, maar met onze Laura gaat dat zeer soepel.
Er was vanmorgen iets leuks bij het ontbijt: in dit hotel is het inbegrepen, en wat stond er ook op het menu: zelf wafels bakken. Twee elektrische wafelijzers, voldoende beslag en alleen nog maar de vorm aan een kant volgieten, sluiten, na 30 sec omkeren en na nog eens 2 min was de zaak klaar. En ook nog een fles stroop. Wat wil een mens op vakantie nog meer. En het leukste komt nog: morgenochtend nog een keer.
Maar nu serieus: het was prachtig, een zeer goed georganiseerd vervoer van de kijkers langs de canyon rand. Het was niet zich horizontaal verplaatsen maar ook soms steil omhoog, een tiental bushaltes bij de uitzichtpunten, sommige kleiner, drie zeer groot. Het was ook nog volop zon, maar jammer genoeg werd de wind wel steeds sterker.
En na afloop van de afgesproken tijd kwam de chauffeuse weer met haar bus en reed ons weer naar hotel.
Morgen gaan we nog vroeger op, want er is een technisch probleem, na wat km rijden gaan we naar de volgende staat, Utah, en daar is het een uur later dan hier in Arizona. We moeten nl wel op tijd bij een indianenstam zijn voor een rondrit door monument valley. Dat kennen jullie allemaal van de cowboy films. Die grote rotsformaties spontaan ergens in de zandwoestijn. En dan nu de collega apotheker, en de medereizigster van de Taiwanreis vertellen hoe het speciale spul heet. Apothekers weten dat niet, de assistentes verkochten het, en de Utrechtse apothekers van mijn generatie hadden bijna allemaal het apothekersassistenten diploma en Ben is van Groningen, daar deden ze in Groninger Koek. Dat vertellen gaat per email aan hen, de prijsvraag loopt immers nog....