Maestricht s/Meuse

Heb het mooie weer van Californië niet kunnen meenemen, zal wel onderweg van het vliegtuig zijn gewaaid.
Het was een merkwaardige vlucht: er is weer eens een staking, nu de catering. De rechter vond dat terecht onjuist, een intercontinentale vlucht zonder eten kan niet. Voor mijn vlucht was dat minder van toepassing: de hap wordt in San Francisco ingeslagen. Dat kon je zien aan het ietstepietsie pakje butter. Zag het eerst over het hoofd, was zwart papier. En dus inderdaad geen Butter aus Holland von Frau Antje.
Maar er was daardoor in Amsterdam geen niet eetbare catering ingeslagen: de fles bestelde Bols limonade, ja dat bestaat maken ze speciaal voor de KLM, voor mijn buurman die op het huis past, was niet aan boord. En zo tref je als vakbond totaal onschuldige mensen die niets met de KLM te maken hebben.
We kwamen iets voor de aangekondigde tijd op Schiphol, de paspoortcontrole: nog net op tijd, ze begonnen weer rijen omlopen te organiseren, en de elektronisch controle stond uit. Nou als je dan geen buitenlanders voor je hebt staan, ben je er snel doorheen bij de Marechaussee, tenminste als je alle boetes hebt betaald en verder niet op de opsporingslijst staat. Koffer kwam ook snel: na uitstappen uit vliegtuig, we stonden ook nog eens kort bij de trap naar beneden, binnen 40 min buiten. Ruim op tijd voor de KLM bus naar Maastricht. Die KLM bus rijdt keurig op tijd: om 13.05 op de groene loper, en daarna met de taxi naar huis.
Ben thuis, niet in Lanaken, maar dan ook de Belgische vlag in dit boek er bij.