2e dag Inle meer

11/2
Een te gekke dag vandaag. We zijn naar het diepe zuiden van het meer gegaan. Het diepe zuiden want als je op de landkaart kijkt, onder het meer, dat is 'maar' 18 km lang en niet wat ik gisteren schreef, is een rivier van zo'n 10 km en dan het 2e deel van het meer. En daarbij is er een politiek probleem. In het zuiden woont een etnische minderheid; de Pa-Oh. Toen de Jappen weg waren en de Britten het land de onafhankelijkheid hadden gegeven, moest de vader van de vrouw wier naam niet genoemd mag worden, maar waarvan nu overal foto's hangen en de kranten met Haar afbeelding zijn gevuld, die Dame dus, de vele stammen er toe brengen tot één Staat te komen: de Unie die het nu in naam nog steeds is. Maar na de dood van die generaal nam de eerste President het er niet zo nauw mee, en de Pa-Oh kwamen in opstand. We zijn nu jaren verder, en pas sinds 2 jaar mag hun deel van het meer, en het 2e meer door toeristen bezocht worden. Er was zelfs een 'barrage' om de doorvaart te belemmeren. Nu mag het wel, maar de Pa-Oh willen alleen toeristen in hun gebied als er een gids van hen meegaat een goede gedachte m.b.t. vermindering van de werkloosheid. Wij moesten daardoor vanmorgen eerst met de boten naar een hotel in het zuiden in het meer op palen gebouwd (op hun gebied) en daar kregen we dan een vriendelijke jongen mee, die geen frans sprak, dus onze gidse deed al het werk.
We vertrokken weer, en inderdaad we kwamen op een soort rivier terecht, kronkelend door het landschap. Bij een grote pagode (jawel weer met goud) was ook de weekmarkt. Dat is hier om de 5 dagen, die markt wordt nl in 5 verschillende plaatsen in het Pa-Oh gebied gehouden, en is dus op dezelfde plek weer na 5 dagen terug.
Er komen al steeds meer toeristen, laat ik zeggen op de 'dijk' stonden ze weer met de souvenirprullaria, maar over de dijk op een grote plek: ossenkarren en een heleboel hout: de plek om brandhout te kopen. Alle aan- en afvoer via het water, iedereen komt met de boot.
En verderop stond gelukkig de Pa-Oh gids die met ons meeliep en onderhandelde voor mij bij de poffertjeskraam, de pannenkoekenbakster, en mij weerhield om sate te kopen. De te betalen prijzen lagen in de sfeer van 50 tot 200 quat. Daar de eerste verkoopster zelfs van 500 geen wisselgeld had, zal ook dat wel te veel betaald zijn, maar gaf mij wel voor het eerst biljetten in kleinere coupures van 10 en 50 quat. De briefjes waren echt te vies om aan te pakken, ik heb de bal dus maar in een broekzak gestopt, bij de volgende aankoop weer aan de gids gegeven en het restant, kan dus nooit meer dan 300 quat ( = 30 cent) maar aan hem gegeven. Er zijn hier nl geen munten meer, alles met dat vieze papier. Ik keek en zag, ik heb het gefotografeerd, kippenkoppen gefrituurd. Nou nee dus, maar die stokje met kleine stukjes vlees dan wel, nee dat waren de kippenpoten in stukjes... Hij zei het heel beleefd: "Not good for your stomach"
Het was nogal druk, er kwamen veel mensen van de overdekte loopbrug naar/van de Pagode. We konden er niet naar toe in verband met de vertrektijd. Nou dan maar de markt in en kijken wat er op de kraampjes allemaal lag. De gewone zaken maar ook een apotheker, die gelukkig wel heel goed Engels sprak, maar verder weinig van het vak wist. Ik vroeg naar loperamide, kende hij niet, opgeschreven en toen kwam er iets, stond wel Johnson en Johnson op. Ik terug, in de groep zit nl een bobo van die fabriek in Europa (en de eigenaar van Janssen Cilag) Het bleek dus echte Imodium te zijn!!. Maar toen die Bobo verder vroeg naar andere preparaten, kregen we een diazepam tablet te zien. Maar wat zag ik???? Rode doosjes, chinese tekens. Kortom zeg Burney dat ik een potje Tijgerbalsem voor haar gekocht heb, en vraag of ik het kan ruilen voor een potje van dat rode spul dat je in het eten moet doen (sambal oelek) Ik kom het omruilen, gelijk oversteken, onder de Hoghe Boom in Beek.
Met de handel weer terug naar de dijk. Staat de gids, en die zegt tegen mij: "Er komt een processie aan met de Lama..". Ik kijk en om in termen van Burney te spreken, het was alsof de Sultan van Yokjakarta er aan kwam: een gamalan orkest, grote witte parasols en de Lama in een draagstoel. Hij was daar in de Pagode geweest wegens de inwijding van een nieuwe gouden parasol op de Pagode. Tot de dijk werd Hij gedragen, en de oude man kon nog best wel lopen. Hij dacht ook als ik kan zitten ga ik niet lopen en stapte in een enorme piroge, met een paar monniken, en die parasols. Iedereen die boot keren, en in de andere boten het orkest, en ik maar foto's maken. Die Lama zag mij en dacht natuurlijk, die is van Prive; fout dus ik werk voor Story. Hij hield ineens zo'n waaier voor zijn gezicht maar ik heb hem toch op de plaat, en ga dat dus volgende week aanbieden, maar wie buiten jullie is daar in geïnteresseerd?? Pech dus.
Verder gevaren de rivier af, tot we in het 2e meer kwamen. En ook daar een grote Pagode. We zijn daar wel gestopt maar de Pagode zelf niet in geweest, want om de Pagode was het veel indrukwekkender: een soort kerkhof, dus eigenlijk Pagodehof, met over de 100 stupa's, zeer indrukwekkend, de een nog pompeuzer dan de andere. Die verhalen over de begraafplaats in Genua en Buenos Aires, daar hoort deze Pagode (naam vergeten komt nog) bij. Een Stupa had in zijn binnenste zelfs 8 Boeddha beelden staan.
Het was etenstijd, maar we moesten eerst nog naar een drankstokerij. Gekookte rijst met gist bestrooid: wat krijg je dan? Het zetmeel wordt omgezet in suiker, en die suiker wordt dan ethanol. Ik heb iets geproefd: rum met een niet scherpe smaak. En daarna eten, dat was niet om over naar huis te schrijven, dus we gingen weer terug, bijna 3 uur varen voor we weer thuis waren.
Morgen de laatste dag hier, nu een drijvende markt, en een pagode en de rest kon ik niet verstaan want de reisleidster sprak in de andere richting en om mij heen ging men verder met hun eigen geleuter. We zijn met minder morgen, want zeker 3 dames gaan naar de Spa (dat is niet drinken van dat water als we Spa rood bestellen) maar een dagje kneden en een masker van de algen uit de bodem van het meer. Krijg je minder rimpels van., hebben ze hen wijsgemaakt..