1e dag Inle meer

10/2
Hoera hier ook internet en sneller dan in Bagan. Maar geen wifi dus ik stuur nog geen foto's mee. Dan houd ik jullie dus mooi mee aan de lijn, want na mijn thuiskomst, dat is al weer over 5 dagen, ga ik dat allemaal doen.
En dan ook eens uitzicht uit mijn slaapkamer, want dat is hier een heel mooi uitzicht: Bougainville, Kerstster (nu bijna uitgebloeid) en het Inle meer.
Maar ik begin bij vanmorgen, om 5 uur weer op, we vertrokken maar 5 min te laat, dat is een prestatie hier met deze groep, en naar het vliegveld. Chaos compleet, nog meer vluchten dan vorige week uit Yangon, maar ook hier weer, met stickers kom je een heel eind. We hadden in zoverre geluk dat er bij de vliegmaatschappij waar wij mee vliegen nog geen rij voor de incheckbalie stond. Alles was door hen al voorbereid: 25 instapkaarten, was toch allemaal vrij gaan zitten waar U wilt, en de kruiers stonden al bij de bus om de koffers op hun karren te zetten.
Het vliegtuig bracht ons eerst terug naar Mandelay in 30 min, over de weg was het met tussenstops en overnachting 1,5 dag, daar 20 min wachten, het grootste deel van de reizigers was uitgestapt en met nieuwe reizigers het toestel weer vol en toen weer 25 min vliegen om hier bij het Inle meer aan te komen.

Het is een soort bergmeer, ligt op 1100 m, en is een beetje te vergelijken met het Graatjesmeer; Utrechts voor Gardameer.

Bergen, niet zo hoog als in Italië en ook lang 20 km en toch wel 6 km breed.
We zitten op 11 uur (van de landkaart) en zijn vanmiddag met 5 bootjes (piroges) met een soort van staafmixer als aandrijving het meer op geweest, naar het zuiden voor het bekijken van de Ile flottantes. Ik schrijf dat in het Frans betekent drijvende eilanden wat het ook zijn, maar is ook een dessert in Frankrijk. Die eilanden maken ze van groenwierprut die ze van de bodem opscheppen. Het meer is nu niet zo diep, max. 2 m en dat gooien ze op gevlochten bamboematten en na een tijdje kan je er groente op verbouwen, en na een paar jaar ook op lopen. Het woongebied is een soort kruising tussen Giethoorn en Venetië. Ze racen met de piroges door een "Canal grande" tussen de huizen. Daar ook gegeten in een restaurant op palen, en toen natuurlijk de toeristenval: dit keer zijdeweverij. Nou dat doen ze in Laos beter, dus ik had zelfs geen moeite om toch maar iets te kopen. De dames natuurlijk weer wel, enkele mannen zijn de wanhoop nabij, ze kwamen me smeken om als vrouwlief kwam vragen of het mooi stond, meteen te roepen van niet. Een geluk voor hen in Birma worden geen creditcards geaccepteerd, dus de mannen kunnen dit keer wel zeggen dat het geld op is. Vanmorgen op het vliegveld werd er dan ook weer rijkelijk gewisseld.
Na de zijde nog even bij een sigarenfabriek gestopt: daar heb ik er 12 van gekocht, vreselijk duur natuurlijk, dus iedereen die wilt mag er een komen halen, maar niet bij mij oproken.
En vanavond in het restaurant van het hotel een frans menu, de beheerder is een Waal, dus alles is hier wat Europees. Het hotel is werkelijk prachtig, bekijk het maar op internet Inle Lake View resort.
Tot morgen.