3e dag Inle meer

12/2
Vandaag een soortgelijk programma als gisteren.
Eerst weer een lokale markt met daarbij veel boten, vroeger een markt vanuit de boten op het water, maar nu staan de marktkooplui op de wal en in de boten zitten piraten. Want zo was het zo beetje, toen we aankwamen waren er ineens aan beide kanten kleine bootjes (sampans) met souvenir verkoopsters, gewoon agressief doorgaan met zeuren, en onze 'chauffeur' kon niet hard gaan varen want we waren al in de haven.
Markt verder mooi, mooi.
Daarna een zijrivier opgevaren tot we weer bij een aanlegplaats waren voor veel boten, daar lag vlakbij de Shwe Indein pagode, ik vind er niets van in mijn reisgids, wellicht op Wikipedia. Kortom de pagode stelt niet veel voor, maar is omringd door 1054 stupa's (grafmonumenten) dus net als gisteren, maar deze van oudere datum, en dan ook sommige op instorten. De eersten al uit de 8e eeuw. Het kunnen er nu dan ook 1049 zijn. Maar ook bovenaan nieuwere en natuurlijk verguld, maar de ouderen, baksteen e.d. zijn eigenlijk veel mooier. En vooraan de lange uitloopsteiger een monumentale Leeuw, zie de foto.
Lunch tegenover de Phaung Dow Oo pagode, die is pas 50 jaar oud. Een monsterlijk, kitsch in het kwadraat. Een soort Disneyland, met binnen de vijf Boeddha beelden, dateren al van heel lang geleden, je zou kunnen zeggen 4 sneeuwpoppen en in het midden alleen nog een bol, maar ook vanmiddag nog, er wordt steeds bladgoud geofferd om op de bollen te plakken. Om af te kicken daarna nog naar een echte pagode, midden in het meer: Pagode van de springende kat. Alleen wilde de kat niet springen, na heel veel gedoe lukte het dan, Fikkie sprong door een tennisracket zonder bespanning. Gelukkig was de tocht niet voor niets; er waren prachtige Tibetaanse Boeddhabeelden uit de 19e eeuw, 7 stuks op een rij, ik heb er foto's van.
En toen weer terug naar het hotel, we hebben nog een omweg gemaakt door de drijvende eilanden en de dorpen waar de boeren wonen. De drijvende eilanden zijn eigenlijk maar smalle stroken 'land' omringd door smalle sloten. De boeren zitten op hun hurken op kleine sampans en kunnen vanaf die bootjes het onderhoud en de oogst doen. Op sommige plekken waar het water nu niet diep is, staan ze in het water.
Morgen weer heel vroeg op, eerst met de bus naar vliegveld (1 uur rijden) dan naar Yangon (1,5 uur) dan met de bus naar de Gouden Rots. We slapen daar vlakbij de top in een eenvoudig hotel, dus volgend bericht pas dinsdag als ik weer in Yangon in het eerste hotel van deze reis ben.
Ik moet anders pakken, want de koffer gaat na aankomst in Yangon direct door naar het hotel daar. We moeten de spullen voor de nacht meenemen in een rugzak. En een trui...Ik niet de Fransen zijn collectief enorme koukleumen. Ik heb de dagen hier gewoon in T-shirt in de boot gezeten, er waren er met truien en windjacks aan. Dat heb je met lui die nog nooit in een zeilboot hebben meegevaren. Die rugzak is nl het enige wat je mee naar boven kan nemen; het eerste stuk de berg op doen we met vrachtauto's en daar is geen plaats voor koffers of grote tassen.