Weer thuis

Het laatste reisverslag. Als ik er nog aan toe kom maak ik vannacht, want het zal wel nachtbraken worden, met die 6 uur tijdsverschil en na het reizen in Westelijke richting. Dit als uitkomst van een wijze Chinese gezegde: Hij die reist naar het Oosten, komt ook weer terug naar het Westen.
Vanuit Parijs vertrok de TGV gelukkig wel op tijd, ondanks dat de trein uit A'dam met 40 min vertraging was aangekomen en dus niet schoongemaakt en ontluisd de terugreis moest aanvaarden.
De trein in Brussel was er wel, maar een oud vies geval, niet die mooie trein, en dat ieder uur rijden, ik zag op de vertrekstaten geen andere trein tot Maastricht staan, dan die van 12.05 uur. Dat ik daar zo belangstelling voor had, is niet door die opmerking van 'Rob' zie de reacties van het vorige bericht, maar gewoon de machinist was zoek (dit is geen Belgenmop).
Nou die Meester, of le Conducteur du train dus als het een Waal is, kwam gewoon wat laat, moet kunnen zeggen ze dan in de belsj, maar hij heeft wel tot Maastricht doorgereden, zodat ik dan om 14.30 uur, precies 24 uur na het vertrek uit het hotel in Vientiane, thuis was.
Even een aanvulling; wat bij ons de conducteur heet, heet in het frans le contrôleur (des billets), en de machinist (in spoorwegtermen aanspreken met Meester) heet in het frans le conducteur (du train)..
-----
Maar jullie hebben nog wat te goed: het verslag van de laatste dag in Laos. Er kwam met de gids die we de dag er voor al hadden gehad voor de Ikea en het monument in Kitsch uitvoering, een chique mevrouw mee, die zo verzekerde de Fransen mij ook, voortreffelijk frans sprak en in feite de bazin was van 'onze' gids die nog in zijn stageperiode zit. Die mevrouw heeft ons toen de twee belangrijkste pagodes van Vientiane laten zien, de ene, de oudste nog bestaande, de Sisaket en de voormalige pagode van de Koning (ook naast het Paleis (nu van de President) staand.
De Sisaket is 'pas' uit de 19e eeuw, dat het de oudste is komt omdat de Thai (Mevrouw hield het beleefd en sprak over de Siamezen) in 1827 alle pagodes hebben verwoest behalve deze, omdat de bouwvorm overeenkomt met die van hun pagodes. Ze hebben wel alle Boeddha beelden meegenomen, met als belangrijste de smaragden Boeddha, die nu in Bangkok staat. (bij een eerder bezoek aan een andere pagode heb ik al verteld dat daar een kopie van die smaragden Boeddha staat, weten jullie nog welke pagode ?).
Maar deze pagode is werkelijk een prachtige, niet alleen de pagode zelf, maar vooral door de binnenzijde van de muur om het complex heen; er staan daar honderden Boeddha beelden (volgens de reisgids 6840 stuks), zie de foto's.
Hierdoor is de zaal van de duizend Boeddha's in het Angkormuseum dus verslagen (die zaal is duidelijk op deze pagode gebaseerd) en het bezoek aan die grot bij Luang Prabang dus gedevalueerd tot een leuk boottochtje op de Mekong.
In het interieur van de pagode een groot verguld beeld van de Boeddha en wederom weer veel kleinere.
De Ho Phra Keo pagode (die van de Koning) is aan de buitenzijde duidelijk anders dan die uit LP, Vientiane heeft nl een andere bouwstijl, (veel) hogere zijwanden, een pilarengalerij langs die zijkanten, en een dak dat niet zo ver doorhangt: ook hier spreekt de foto voor zich. De binnenkant was ook vol met beelden, naast een enorme zwart bronzen beeld, diverse kleinere en hoewel de pagode als bid- en offerplaats nog steeds in gebruik is, staat alles opgesteld als in een museum; glazen kasten in rijen.
Het bezoek aan deze twee Pagodes is het bezoek aan de stad al waard.

Na de pagodes gingen we naar de 'dagmarkt'. Deze is in Vientiane groot en goed opgezet, de handel zoveel mogelijk bij elkaar, in ieder geval de bederfelijke waar als vis en vlees. Er waren groenten en fruit zoals in Nederland, maar natuurlijk ook veel tropisch fuit. Ananas- seizoen dus stapels van die dingen voor een prikkie, drakenfruit, en bij de kruidenierswaren Roze eieren.
Rol eieren in ammoniak of oliefantenurine, stop ze drie weken in de grond, et voilà: het wit is zwart, het eigeel vreselijk vies: het geheel volgens de Mevrouw te vies voor woorden. Er lag ook soep in op Knorr lijkende verpakking: zal wel want op de achterzijde het Unileverlogo. En naast Heineken bier, Philips, Shell en IJs (logo als van Ola ijs) is Nederland daar dus goed vertegenwoordigd.
En jullie zullen het niet geloven maar er was ook daar weer een zijdeweverij met winkel. En ik moet toegeven, hoewel ik niet in Siem reap naar de zijdeboerderij mee ben geweest, voor het eerst waren er mooie zaken te koop, de dames konden wederom aan de slag.
Het was etenstijd, en dit keer in een frans restaurant een frans menu. Dure zaak voor Laos begrippen met veel frans handelsbezoek. Er werken daar nl nog veel fransen in allerlei bedrijven dus er stonden ook wat veel flessen franse wijn. Maar 's avonds op het vliegveld: dat brak alles. De Tax-free shop alcohol had wat wodka en whisky, daarnaast veel Bols likeur (!!) en een afdeling met alleen de grote franse wijnen: zie de foto's. Château Petrus (dat is de allerduurste wijn uit Fr) voor slechts 3260 of 3690 dollar! Zal denk ik door Chinezen worden gekocht. Let wel Laos is een democratische volksrepubliek met de communistische partij als leidende factor!

Op het eind van de middag, we moesten om 12.30 uur de kamers vrij geven, was er nog 'shoppen'. De mannen gingen meteen het café in met daar echte koffie. Eigenlijk merkwaardig dat we overal oploskoffie kregen, terwijl er in het land veel reclame wordt gemaakt met de eigen Lao koffie. Er bleken eigenlijk helemaal geen winkels te zijn, in de 'winkelstraat' drie juweliers, dus de dames waren ook al gauw terug en aan de koffie.

En hoe de vliegreis verliep, zie het verslag vanuit Parijs, staat voor dit verslag in de lijst.

Naschrift: bij het nalezen van dit alles want ik laat het geheel in boekvorm afdrukken, kwam dus alles ongein weer boven die we tijdens de reis hebben meegemaakt. De medereizigers waren prettig gezelschap, maar duidelijk allemaal met een grote portemonnee, bij navraag allemaal een gouden kaart van de organisatie: dwz zeer frequente reizigers. En ik was mee als client mystère, dat is een geheime controleur, ook voor de meegereisde reisleidster; die er trouwens ook niet veel van bakte. Het reisprogramma klopte niet, die pottenbakker op zondag gesloten, daardooor moesten we in de week nog een keer in totaal 70 km rijden want er was natuurlijk weer iemand die er naar toe wilde, de belangrijkste tempel stond niet in het programma vermeld, en al die toeristenfuiken, was duidelijk voor de inkomsten van de plaatselijke gids in SR, zij was ook een stuk minder bekwaam dan de gids vanuit de hoofdstad. En dan in Laos dat hotel, waardoor ik dus Parijs moest inschakelen, was het moment dat er echt een begin was van de revolutie. Voor mijzelf ondanks 5 dagen in SR nog niet alle hoogtepunten van de Ankor tempels kunnen zien (ja we reden er in hoge snelheid langs).
De reis is dan ook afgevoerd na onze terugkomst....