Een Nabericht: de terugreis naar Nederland

Het is inmiddels 6 augustus 2022 en ik schrijf nu pas het verslag van mijn laatste dag op Willemstad en de terugvlucht naar Nederland. Dat was 2 dagen voor Kerstmis, toen ik thuiskwam moest ik dus wel meteen eten en dergelijke gaan kopen voor de Kerst. Ik had een boel besteld bij de grootgrutter maar toen ik het kwam halen was het niet te vinden in hun magazijn. Ik ben niet van honger omgekomen maar dan staat je hoofd niet naar dit dagboek. Dus vandaar een uitbreiding, toch nog want na ruggenspraak met waarbenjijnu gaan we hiervan toch een dagboek op papier met foto's maken.

Nu ik alles tracht op orde te brengen van mijn verslag van de weken op Curacao, kom ik nog een stel foto's tegen van de vliegreis, want die was net als de heenreis, in de businessclass. Nee niet dat ik mijn geld aan het verbrassen was, maar bij het inchecken nog in mijn huisje, en wachtend op de hospita die mij naar het vliegveld zou brengen, kwam er bloep een mededeling van de KLM of ik niet weer businessclass zou willen voor een bedrag als ik het mij goed herinner van 350 tot 400 euro. Heb het maar gedaan want ik had nog steeds die 3 eenheden ruimbagage, en het was een nachtvlucht, zou ik nog wat kunnen slapen. Op JA gedrukt en mijn creditkaart er bij, geeft ook weer extra punten.

Maar ik was 's morgens vroeg toch gewoon weer naar het Sehos, om na het vertrek van de schoolbus naast de plantage, ik kon dan zonder probleem met die buschauffeur linksaf de straat uit, terwijl het eenrichtings verkeer was. Gewoon want dan was de afstand tot de hoofdweg slechts een klein straatje uitrijden.

In het Sehos de Baas de protocollen laten paraferen, wederom alles met zijn en mijn paraaf er op door de fotokopieermachine en mijn werk was klaar. Moment van afscheid van de Baas en zijn lieve Dames, kreeg nog een fotoboek van het eiland met allemaal een kort bericht dat ze me zouden missen en ik weg.

Op de terugweg dan toch nog even de foto's gemaakt die ik iedere dag als ik er langskwam dat moeten we hebben, namelijk een echte ouderwetse ANWB richtingswijzer met onder andere, linksaf voor Otrabanda 13 km, terwijl het nu met de Koningin Julianabrug een stuk korter is, we hoeven niet meer helemaal rond de Annabaai te rijden, en het Monument van het Statuut van het Koninkrijk dat in 1954 de Nederlandse Antillen en Suriname een eigen plek in het Koninkrijk gaf. Dit Statuut is al weer omgezet in de huidige situatie o.a. Curacao een eigen landsdeel binnen het Koninkrijk is, evenals Aruba en St. Maarten. Bonaire, Saba en St. Eustatius zijn Nederlandse Gemeentes......

Ik ging ook nog even de benzinetank bijvullen en daarbij zoveel tijd verbruikt dat toen ik 'thuiskwam' wat opwinding bespeurde. De Baas was geweest, ik was er niet, en hij kwam mijn bril die ik op mijn bureau had laten liggen nog brengen. Hem dus maar even gebeld dat ik er weer was en bedankt voor de bril. En toen maar mijn reis tenue aan, alles in de koffers en wachten op het vervoer naar vliegveld.....

Het was lang wachten op de Hospita, maar de schoonmaakster van het complex wist mij te vertellen, met handen en gebaren, dat ze wat verlaat was. Nou toch op tijd en zij wist dus wel de weg, niet die je zou verwachten op de kaart, op de grote weg rechtsaf, nee linksaf over de HM Koningin Julianabrug, zodat ik ook nog eens wel kon kijken naar het uitzicht vanaf de top, en dan na een paar km, rechtsaf de 'grote weg' naar vliegveld Hato.

Ja en als je dan 1e klas vliegt hoef je ook niet in de hele lange rij te gaan staan, aparte balie, drie koffers voor het ruim en een instapkaart met ook toegang tot de lounge. Dat is daar een eenvoudige ruimte, maar niet die hal met de andere toch wel zo 280 reizigers en vlak voor de Kerst dus kinderen en rijdende bedjes. En de consumpties zijn daar gratis, al weer een besparing op wat ik betaald had, en ook niet de kosten voor de derde koffer.

Het instappen ging op zijn hoe krijgen we de passagiers nou snel in het toestel, maar we vergeten te bellen naar de cockpit of het al kan......Tja dan wordt er omgeroepen eerst de ouders met kleine kinderen, en dus ook dat kindervervoer op wielen. Nou die processie begon en toen dat in de slurf was verdwenen (de pijp uit en de kist in heet dat) de passagiers voor de buss.class. Hoera maar toen wij in de pijp waren en uit zicht van de hal, zagen wij wel en die omroepdame niet, dat er grote opstopping was. Nee de kinderrijtuigen waren niet vastgelopen, maar de rij. Het toestel wordt na aankomst schoongemaakt, en dan blijkt er wel vaak iets te zijn waar de TD voor moet komen, die mannen hadden een grote klus, en dat was nog zeker een kwartier werk. Die slurf (pijp) heeft daar geen airco, maar wel de zon nog volop, de temperatuur was daardoor wat veel te hoog (de actie) en de reactie was dat baby één begon te huilen, twee volgde en daarna al die babies en jonge kinderen. En dat had de purseres dus niet gehoord (kom ik later op terug). Als het instappen dan op gang komt, moeten al die rollende wagens ingeklapt worden, een bagagelabel er aan, bon aan de vader, de moeder heeft het huilende kind (of twee) dus dat duurt ook nog, maar voor de bus class is een aftakking in de pijp; 'wij' konden dan ook naar binnen. En wat is airco dan toch fijn. Twee stewardessen drie-banders, een steward die het eten verzorgt, en een boel lege plaatsen. Maar gelukkig voor de KLM er werden op laatste moment nog reizigers gestrikt om wat euros te verbrassen en het werd dus allemaal best gezellig. Je krijgt meteen een glas bubbels of appelsienensap (zo heet dan in Maastricht) en het reisetui tasje van de kleermaker van de Koningin. Ik had een buurvrouw...Zij kreeg zo'n tasje in een lelijke kleur. Ik wil je dat niet ruilen voor een nadere kleur? Het antwoord in het kort, gaat op het werk in een grote la en iedereen die wil kan er uit meenemen, kortom ze heeft mij beloofd en ook gedaan een boel van die damestasjes toe te sturen.

De Buurvrouw vliegt heel veel intercontinentaal, vandaar die tasjes maar ook niet op haar mondje gevallen. De Purseres ziet op een of ander systeem dat er bij de reizigers deelnemers zijn met een gouden of platina kaart en dan komen ze een praatje maken.

Of we een prettige 'boarding' hadden gehad (nou niet zo heel lang staan op te warmen in de slurf). Buurvrouw heeft dus in een paar korte zinnen gevraagd of Purseres doof was, en niet gemerkt had dat het nogal chaotisch was geworden. Zij droop af, de hele vlucht niet meer gezien. Ik neem aan dat ze in de economy met de kar is gaan lopen van uitdelen en innemen. De twee dames en een heer bij ons hadden het nu ook wat prettiger....

Een tweede ronde drank, ik weer die Bols limonade met C2H5OH er in als conserveermiddel, wij zouden er in de apotheek Methylhydroxybenzoaat in doen, en de menukaart. En toen gingen de gordijnen al dicht want we vlogen naar Europa, en daar was de zon al ruim onder. Eten, drinken, nog wat anders, koffie met lekkers. Het werd bedtijd, de stoelen werden in de slaapstand gezet.

Ik heb dus met een dame naast mij de nacht doorgebracht. Honi soit qui mal y pense. Voor degenen die het niet snappen, niet in Frans woordenboek gaan zoeken, maar in Engels boek, een of andere Koning herstelde de kousenband (dat hadden die Dames toen) en sprak deze woorden uit, en zo werd de Orde van de Kousenband bedacht. En die stewardessen blijven maar rondlopen en je zo nodig instoppen. Nee niet bed op schudden wat mijn Moeder altijd deed, en er zijn er genoeg lieden, die gewoon doorwerken op hun laptop, of een film bekijken, en daardoor er is niets om over te roddelen.

Ja echt slapen doe ik niet, je wordt wel eens wakker en met zo'n gek maskertje op, dan doen alleen schippers van boten, die zijn er zelfs aan verslaafd, maar dan zie je weer die lieve KLM dame, die dan weer iets lekkers heeft, te drinken of te eten, ze hebben het toch aan boord. En dan wordt het we zijn al bijna bij Ierland, dus licht aan en dan komen ze weer met zo'n warme lap (best lekker) en Ontbijt. Dat is dus niet die koffie met iets Viennoiserie; zo noemen ze dat gewoon niet eten, maar weer sinaasappelsap, koffie en wat je voor ontbijt wilt als warme hap en dan ook nog met een kar van wijst U maar aan wat U hebben wil. En weer koffie....., en het Huisje.

De stoelen staan natuurlijk al weer in normale, of wat luie stand, riemen weer vastmaken en er volgt een KLM landing. Is niet uit te leggen maar doe eerst bij een andere maatschappij, dan AF (dat is een klap op de landingsbaan, kost zeker banden maar Michelin is een franse firma dus ze zullen korting krijgen) en dan de KLM: U zult het begrijpen.

De bagage kwam snel, je krijgt priority, is geen garantie hoor en kan ook lang wachten zijn en dan paspoortcontrole. Strikvraag van de controle: leuke vakantie gehad, nee Meneer ik heb er bijna twee maanden gewerkt....Later bedacht ik, hij kon zien wanneer ik naar C ben vertrokken, dus altijd de waarheid spreken Big Brother is watching you.

En met de KLM bus naar Maastricht.....