Twee dagen op een cruiseschip, dag 7 en 8

Ik schrijf beide dagen maar in een verhaal. Het was vooral uitrusten en eenmaal per dag een excursie op de wal. En vooral ook voetmassage. Dat is iets aziatisch, aan land zie je dames en heren in rijen half liggend op banken met vooral dames die in de voeten knijpen. Nou ik kan het jullie aanraden. Heb er tweemaal gebruik van gemaakt en aan wal ook nog een keer. Toen gingen de anderen ook mee, wilden het ook wel eens ondergaan.
Na al die trappen op en af en ook nog eens de Muur; ik was kreupel. Nou dat was eerst pootjes in warm water met een zakje thee er bij, zal wel kruiden met zeer geneeskrachtige werking zijn. Merkte er nog niets van maar die masseur dacht ook heb ik schone voeten om in te knijpen. Nou dat deed hij, had meteen in de gaten wat er aan de hand eigenlijk dus de voet was, en ging er eens fijn tegen aan, vooral leuk als ze plong plong aan je tenen trekken. En toen kwam er een rood flesje (Meester en Burney opletten) dat smeerde hij op de zijkant van de getroffen voet. En daarna drie pleisters met ik denk iets van de Tijgerbalsem familie. Nou die heb ik er 's nachts afgehaald. De volgende morgen eerst de vier pleisters die ik had meegekregen voor de volgende dagen teruggebracht en nieuwe afspraak, en na afloop kreeg ik zo'n flesje mee. De naam ervan in goed engels Red Flower oil. Heb er bij de apotheek maar een paar bijgekocht, dus Meester krijgt het zo, daar is hij de Meester voor, Burney ruilen tegen iets lekkerrrs.
Aan boord was het rustig, we aten in de vip zaal: kleine toeslag maar het maakt veel uit of je met 60 mensen in een zaal zit of met de resterende 340. Chinezen zijn dan bij buffetten net als de Russen...
Het varen begon pas tegen 12 uur op de eerste dag, immers het eerste stuk varen tot waar we nu lagen hadden we gisteravond met de bus gedaan. Maar toen het eenmaal trossen los was ging er heel veel gebeuren; er lagen immers vijf boten en die gingen allemaal weg, of moesten ook weg omdat de boten allemaal langszij bij een ander lagen. Ze zullen het vaker hebben moeten doen, ging allemaal net zo soepel als bij schipper Mark op de zeilboot (even slijmen dus, de schipper leest mee). Het was niet opwindend wat er aan de wal te zien was, hadden we een brug dan was het een hangbrug. Daar zijn ze goed in in China, allemaal anders, en van mooi tot zeer indrukwekkende bouwsels. Maar ook steden met dan weer torenflats en een grote trap op de helling naar het rivierwater. In de regentijd kan het peil van de Yangste flink stijgen, en nu na de voltooiing van de grote stuwdam is het waterpeil al flink hoger, er zijn grote stukken land onder water komen te liggen. En ook 's nachts werd er doorgevaren, en dan is het donker en hoor je in bed te liggen.....wat ik dan ook deed. Ons vaartuig was dan ook geen feestschip, hoewel er op het bovendek wel gegokt kon worden met allerlei moeilijke bord- en kaartspelen, een chinese gewoonte. En overdag waren er drie maaltijden, geen draaiplateau op de tafel want het was buffetvorm, maar genoeg lekkers om het bordje te vullen en de rijst- of noedelkom en met de twee stokken in de hand het eten te verorberen.
Er waren twee excursies op de wal, een echt met grond onder de voeten de andere een vaartocht in een kleine rondvaartboot door de zijvertakkingen van een van de drie kloven in de Yangste. Dat was 'aardig', laat ik zeggen we waren er toch in de buurt. Daarentegen was het bezoek aan de pagode een hele onderneming: eerst weer een trap en helling op. Eenmaal boven wat doorlopen langs allemaal kramen met rotzooi, de dorpsstraat door, ook in feesttooi en nog meer handelswaar en dan een brug over een nu droge sloot, want we gaan als het waterpeil hoger staat naar een mini eiland. Oeps een wiebelbrug, was te doen iedere derde stap was een vastliggende plank, daar even de pas inhouden. En dan bij een prachtige Pagode, wit marmeren muur met allerlei strijders aan het werk De Pagode was bereikbaar door in de houten toren een tiental korte, maar weer wel steile trappen te beklimmen, en eenmaal boven de Keizer, een aantal woeste mannen, de Keizerin, de tuin, en een bordes met prachtig uitzicht op de wiebelbrug nog lager de boot (gelukkig nog niet weg, zou ook niet kunnen want je krijgt een kaart om je nek, niet alleen is iedereen er al weer, maar ja kan dan ook niet per ongeluk op de verkeerde boot terecht komen, als ze allemaal langszij liggen.
De laatste avond aan boord was eigenlijk een beetje hectisch. Er lag in de hut de dagelijkse krant met de bijzonderheden. Dit keer alleen dat we morgen om 8 uur weg moesten wezen en dat er vanavond dan ook nog kosten afgerekend moesten worden. En toen bleek ook dat er op de rekening 150 yuan (ongeveer 26 euro) zou worden gezet als fooi, maar ook dat de fooien 'optioneel' waren en dat er ook een fooienpot zou staan bij de receptiebalie. Bijna revolutie in de groep: enerzijds tegenstrijdig bericht, anderzijds bij de CM kent men geen fooien. Uitslag was dat we die 150 wel moesten betalen maar van de gids terugkregen. En andere lolligheid: je kon met alle creditkaarten betalen, maar het moest wel een visa card zijn.....
Ben maar de koffer gaan pakken, en naar bed gegaan.