Kandy dag 2

Een dag met vroom tempelbezoek, minder vroom maar toch wel een beetje een wereldBoeddhamuseum, de plantentuin, een oorlogskerkhof en twee ritjes in een tuktuk.
De tempel van de tand, eigenlijk een kies was indrukwekkend. Het blijkt dat de begeleider er 30 jaar geleden maar snel snel bezoek van gemaakt heeft, want er is heel veel te zien in de bibliotheek en bijkappellen inclusief een enorm gouden Boeddhabeeld. Had uit vroomheid bloemen gekocht, uitgelegd bij de ingang van de schrijn op de bovenverdieping, naar beneden bijkapellen bezocht en om 915 begon de ceremonie, is van we doen weer gauw de deur dicht dus maar met de massa mee naar boven waar de deur naar de schrijn puur goud bezaaid met diamanten dan van afstand te zien was. Ik had de gids al verteld dat museumbezoeken en de regionale klompendans uitvoering vanavond overgeslagen zouden worden, een voordeel als je de enige reiziger bent, MAAR hij wist een alternatief een boeddhistische wereld museum. Mooi beelden en foto's uit de landen waar het boeddhisme een rol speelt/speelde, en ook belangrijk airco in het gebouw en zacht tapijt aan je blote voeten, wat weer als nadeel had dat we met die blote voeten stuk om de tempel heen moesten lopen om weer bij het schoenenmagazijn uit te komen.
De plantentuin van Kandy is na de voormalige Rijksplantentuin van
Buitenzorg de belangrijkste ter wereld. Mooie orchideeën kas, mooie bomen, palmen, bloemen ed, we hebben er meer dan twee uur rondgelopen.
Daarna de gids voor het eerst in zijn leven een echte cappuccino laten
drinken, wist niet dat koffie ook zo kon smaken, en een kort ritje in een
tuktuk. Zie hieronder, ik was in de veronderstelling dat het programma klaar was, dus zei hem je kan die rit van vanavond dan voortaan nu laten doen, direct naar hotel, hoeft onze chauffeur niet al die tijd te wachten. Ik doe dit keer dan geen controle maar ik heb al veel voorstellen tot wijziging, vermelding dat er op dag 3 ook vroeg opstaan is, want we moeten de trein halen, maar nee we moesten nog eten. Ok, maar na het eten niet naar hotel maar naar een klein oorlogskerkhof waar hij gisteren het bestaan niet van wist. Waren we 30 jaar geleden geweest na de olifantenbadkuip. Die is er inmiddels niet meer, maar hij dus gisteren navragen en als verrassing gingen we er naar toe.
Had geen bloemen meer, was ook niet direct nodig, keurig onderhouden en de tuinman wist waar de twee hollanse soldaten begraven liggen. Waren voor de britse luchtmacht gaan werken en door de Jappen neergeschoten. Heb er foto's van gemaakt voor de orlogsgravenstichting.
En toen weer naar de stad en nu op mijn kosten met de tuktuk naar het hotel, gekkenwerk wat die jongens met hun brommer op drie wielen uithalen.