Shanghai, dag 10

De eerste mededeling over het stadsbezoek, gisteren in de bus vanaf het vliegveld, was dat het museumbezoek dat voor vandaag geprogrammeerd staat niet door kan gaan, het museum is op maandag gesloten. Een fout in de organisatie in Parijs. Maar nu moest de morgen met wat slappe wandelingen door een soort openluchtmuseum van een van oorsprong britse woonwijk en daar natuurlijk weer souvenir en frutsels winkels, die niemand wil hebben, tot we naar een leuk item gingen. Maar het kon nog erger: we kregen een ingelast bezoek aan een ander museum: het Zijdemuseum. Dat was een beetje geleuter over die rups en blaadjes eten en cocon, en...….kijk eens wat we met de cocons doen: dat bleek uit elkaar trekken. Krijg je eens soort gaas, en dan weet ik veel, een boel van die lagen op elkaar in een katoenen omhulsel: een dekbed. Nou dat werd dan gekocht en ook nog zijden lakens: dan ben je met vijf vrouwen wel een uur verder, en toen nog, Belgen lijken ook Hollanders: Kijken Niet Kopen, nog eens een winkel met zijde, en ook daar weer neuzen. En toen we weggingen stonden al die dekbedden keurig ingepakt in vierkante tassen: alleen die pasten niet meer in de koffers: hun probleem.
Het middageten 'chez l'habitant'. Daartoe werd er eerst gestopt bij een soort kantoor, een vrolijk lachende dame kwam naar buiten, even twee maal een hoek om en uitstappen. Een woonwijk in waar je alleen met de auto naar binnen mag als je er woont. Deed me een beetje denken aan een bewaker die verder precies kan vertellen wie en wat er op bezoek komt. We kwamen bij een kleine woning, klein keukentje, de huisvrouw heeft de maaltijd voor 8 2 eters op een klein gasbrandertje moeten wokken, en een grote tafel met de borden het draaiplateau, de stokken en ja er komen niet chinezen: vorken. We zaten op dat moment dat er al 3 met de stokken konden jongleren, en dat waren niet de Belgen. Het eten was perfect, kijk bij de foto's...
Na de maaltijd dan eindelijk naar de Bund: dat is de praalbouleverd langs de rivier en in de Engelse tijd bebouwd met grote kantoren. Maar aan de overkant het nieuwe Shanghai: een werkelijk prachtige rij torenflats. We hebben maar een stukje gezien want men wilde koffie gaan drinken, er was namelijk een westerse koffiezaak met inderdaad goede koffie. De tijd drong.... er stond nog een belangrijke attractie op het programma: dat was rijden, uitstappen in een wijk die nu helemaal koopcentrum is geworden in de bewaard gebleven oude panden, en dus weer selfies en vrouw op de foto met huis op achtergrond, en bruggetje enz, tot de gids riep dat de tuin over 5 minuten zou sluiten (de ingang) Nou we waren er nog net op tijd: de tuin van de familie Yu. Dat bleek een ommuurd geheel te zijn met inderdaad een park en een aantal woningen, kantoor e.d. Inderdaad heel mooi. We waren ook de laatsten die er uit gingen. Naar de wederom uitgebreide warme hap met stokken en een fantastische voorstelling van allerlei acrobatische dingen van je kan wel naar boven via de trap maar ook over 5 mannen omhoog klimmen. En dat zo anderhalf uur, allemaal nog ingewikkelder dan de voorgangers. Oh ja Shanghai heet in China Pudong, althans dat stond op de instapkaart, kan ook de naam van het vliegveld zijn, denk aan Schiphol, begrijpen buitenlanders ook niet.