Thimphu, 2e dag

31/10
De dag begon met veel laag hangende bewolking, d.w.z. de bewolking hing op gewone hoogte voor hen, maar wij zitten hoog. In ieder geval het was ook zeer bewolkt en het had vannacht geregend...
We gingen met de bus op weg, voor een wandeling. Zo stond het ook in het programma, eerst 45 min rijden tot een Y splitsing en dan konden we kiezen uit twee kloosters, naar beiden was het een uur lopen elk. Er stond alleen niet bij dat het een klimpartij zou zijn, want beide kloosters liggen hoog op de berg. Maar dat zagen wij dus niet, want links was een mooie oude brug en dat moest gefotografeerd worden. We hadden al eerder een fotostop gehad bij een grote schildering op de bergrotsen, van Guru Rinpoche, een heilige die omstreeks 800 het Boeddhisme uit Tibet naar het huidige Bhutan heeft gebracht, ook wel gezien als een van de vier reincarnaties van de Boeddha zelf. Dus een bijzondere plek op zich, er was ook weer een grote gebedsmolentrommel bij en even verder, aangedreven door het vallende rivierwater een aantal molentjes die op dat water in gang werden gezet: dat is dus makkelijk bidden.
Maar ter zake; we gingen de berg op naar het Cheri klooster. Eerst nog een pagode in aanbouw, en daarna steil, zeer steil, dan weer een stukje vlak, dan een moeilijk trappetje van grote keien, kortom het was een grote klim, maar eenmaal boven een prachtig uitzicht, ook op het gepasseerde bos, met de boomblad in diverse kleuren, want ook hier is het herfst.
Het klooster zelf was vrij klein, ik schat hooguit 20 monniken, maar behoort dan ook tot de oudste boeddhistische groepering die zich hier uit Tibet gevestigd hebben. Er was bij onze aankomst niemand te zien, maar zelfs ik hoorde het tromgeroffel. Naar binnen, twee steile trappen op en we stonden pardoes in een kleine pagode met zo'n 12 monniken (2 x 6, met allemaal een kleine trommel, waar voortdurend op geslagen werd, 2 toeters, opzij 2 monniken met grote cimbalen en op de kopsekant de twee hoofdmonniken die bezig waren met het voorlezen van de te lezen tekst.
Kortom in vergelijking met eerder: een kleine harmonie, zeg maar St. Joezep, of wat daar nog van over is; maar wederom een zeer indrukwekkend schouwspel. Het was ineens afgelopen, de monniken en wij naar buiten; de jonge monniken gingen het klooster uit, naar beneden, min of meer rennend, soms loodrecht de helling af, toen wij daar na een half uur ook kwamen bij onze bus, zaten ze er allemaal, volgens de gids te wachten op vervoer naar de stad.
Het begon toen ook te regenen, niet te hard, maar toch te veel om nog verder te wandelen; met de bus terug naar de hoofdstad, nog wat foto's gemaakt van de rijstvelden, sommige delen al geoogst, en de halmen daar nog keurig in het gelid te wachten (drogen?) om te worden weggehaald.
Op naar het nieuwe item: de aanbouw van een immens groot Boeddhabeeld, uitkijkend over de hoofdstad (zie de beschrijving, en alvast een foto bij hermanenveronique,wbj.nu, snel te vinden op reisverslagen, azie, Bhutan: een nederlands echtpaar dat net terug is).
Daar werd door personeel van het hotel ook de lunch in picknick vorm verstrekt.
En toen de souvenirtruc: weer naar zo'n opleidingsinstituut voor ambachten, meisjes die bij zeer slecht zicht lappen aan het borduren zijn met allemaal dezelfde afbeelding, of jongens idem die iets met verf doen; lopende bandwerk zonder lopende band. Er was natuurlijk weer een winkel bij, gelukkig duurde het allemaal niet zo lang als ik met de fransen gewend ben.
En daarna een uur om te winkelen; ik dacht dat is voor mij veel te kort, hoe kom ik aan die gho en ik moet ook nog naar café Klein...
Maar gelukkig, ik had de gids gisteren gezegd dat ik een gho wilde kopen (de klederdracht voor de mannen hier, om te dragen op het grote kloosterfestival komende donderdag en vrijdag) en hij had dat onthouden, want hij riep dat hij met mij zo'n gho ging kopen of er nog meer waren die het wilden, een van de dames heeft een kira gekocht (de dracht voor de vrouwen hier). Het was mij alleen nooit gelukt zo'n ding aan te schaffen: het is nl een heel grote lap (weegt ik denk 2 - 2,5 kg) gevoerd, en met twee mouwen. Dat wordt dan aangetrokken als een jas, maar valt tot op de grond. Beide zijden worden dan net als een schort vastgebonden, en dan een riem om het middel en het geheel optrekken tot de onderkant net onder de knie zit.
Dan het geheel plooien e.d. je hebt dan aan de voorzijde meteen heleboel plek in plaats van de broekzakken die je nu mist.
Dat zal mij de eerste keren dus zeker niet lukken dat alleen te doen, maar de gids en chauffeur komen me dan wel helpen. Het motief dat ik heb gekozen is toevallig ook in bezit bij de gids, dus we lopen donderdag en vrijdag als tweeling rond, zelfde postuur en grootte als ik.
Daarna de gids gevraagd naar de klokkentoren, want daar zou dan café Klein moeten zijn. Erica Terpstra had er reclame voor gemaakt in dat programma van haar op maandagavond. Hij kende het niet maar we stonden er binnen 5 minuten voor de deur: alleen niemand van die familie aan te treffen, ook geen door Erica aangeprezen appeltaart, wel gelukkig echte italiaanse koffie, de gids vond het ook lekker. Ik heb een visitekaartje achtergelaten en hij zijn telefoonnummer er op, voor een volgend bezoek met Hollanders.
Morgenochtend vertrekken we vroeg naar het Oosten, ik weet niet zeker of er internet verbindingen zijn, als het er niet is, zal ik over een paar dagen wel een sms je sturen naar Hugo vd K., dan kan hij jullie nog melden dat ik er nog steeds ben.
En nu kijken of er wel reacties zijn...
PS ik zag bij het afsluiten een typefout, ik zag dus ook pas een reactie op het bericht van gisteren: jullie moesten je schamen, ik zit me hier uit te sloven, en jullie lachen en verder niets.