dag 13 Hua Hin

Toch maar even een kort verslagje. Het boekwerk met alle verhalen, foto's en niet te vergeten jullie reacties moet minimaal xyz pagina's zijn, anders kunnen ze het niet afdrukken. Dat kost me dan wel wat, duurder dan een fotoalbum, maar dan heb ik wel alle meegemaakte zaken om nog eens na te lezen.
Zoals ik vanmorgen al schreef, toen ik hier in de bibliotheek zat, hier airco, het was buiten niet te harden, en op mijn kamer blijven kon ook even niet, de poetsploeg kwam binnen en dat is niet alleen het zeer grote bed weer 'opmaken' en dan niet gewoon rechttrekken en dichtslaan, maar ook alle sierkussen er weer op, de orchidee op het bureautje en in de badkamer verversen, ongetwijfeld alle bijgelovige handelingen doen en gelukkig voor hen de gast op deze kamer weet dat hij niet op schoen, sandaal naar binnen mag, ze kunnen buiten dus al zien dat ik thuis ben. En dan maar weer handjes vouwen, ik iets lager dan zij, sawadeekra zeggen, en gauw de hitte hier in (moet de schrijfwijze van goedendag nog even nakijken dus Ben U geen correcties melden) en daarom in de bieb weer afkoelen.
Heb me ingeschreven voor de shuttlebus naar de grote stad, want er hier in het hotel eigenlijk niets te doen, veel te heet, en de gasten zitten binnen of liggen lamlendig te verbranden rond het zwembad. Het resort ligt aan de oceaan maar er is geen strand. Wel een horizontale laag zand en dan een muurtje waar het water zo'n metertje lager ligt.
Als enige om 16 uur in die bus, naar de klokkentoren, want ik wilde een, zijn er meer geworden, foto maken van het iconische treinstation. In het begin vorige eeuw met de treinverbinding hier naar toe gebouwd, omdat de Koning hier zijn zomerverblijf heeft, compleet, afgekeken in Amsterdam CS en ook in Baarn, een koninklijke wachtkamer.
Koning Rama IX kwam hier dan ook jaarlijks naar toe. Minder leuk, geen trein kunnen fotograferen want die had een half uur vertraging. Werd tijd voor wat drinken te kopen, ik was over de grote weg hier naar toe gekomen, 3e straat rechtsaf en u bent er bent er zeiden ze bij de VVV. Maar teruglopend niet weer naar de grote straat maar een eerdere afslag genomen evenwijdig (daaromtrent heb het niet nagemeten) aan de grote weg: een verzameling eetgelegenheden van Thais op straat, naar zelfs een Zwitsers eten aanbieder, een Frans (was dicht) en daarnaast hoi hoi een Vietnamees. Spraken dus ook frans en daar mijn lievelingskost uit het verre oosten besteld. Pho!! Het duurde even, ze moesten duidelijk de soep zelf opwarmen en de groenten snijden en daar kwam een kom, ik dacht eerst er zit een zwemmende vis in, moet ik rauw opeten, maar nee: soep, sliertjes, groenten, vlees (kip had ik gevraagd) paddenstoelen, ui en dingen die ik niet weet.
Kostte wat meer dan in Hanoi, maar was ook een grotere kom, ik was maar liefs 150 Baht kwijt en nog wat voor ' bruisend water' noemen ze dat bij Belgen en nog een grote fooi om het af te ronden.
Ik mis duidelijk Riet Weusten, de artsenbezoekster van Janssen en mijn meest trouwe lezeres, die kon dat soort sommetjes ook uit het hoofd en wist ook nog van school de vragen die ik stelde. Heeft een van jullie al eens nagerekend, rekenmachine mag dat gebruiken ze hier ook, wat 150 Baht wel niet in euro's is, jullie zullen er stil van worden. De KLM vliegt dagelijks hier naar toe, jullie weten nu ook dat er hier koffie is die wij ook lekker vinden. Zie hieronder:
En daarna nog een koffie gedronken bij een café. Ze hebben espresso machines en maken er een americano, noemen italianen een Lungo, maar voor de Trump onderdanen iets meer water. Ga ik morgenmiddag weer doen, maar dan me laten afzetten uit de bus en weer ophalen 2 km verderop bij een groot winkelcentrum.
Voor de goede orde Ben U en zijn Ang mogen niet antwoorden, ze komen hier vaak en Ang, als de mevrouw op de bank die mijn bankrekening bewaakt, is er ook veel te slim voor.