Naar Paro
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Eugene
07 November 2011 | Bhutan, Paro
7/11
Vandaag dus: ik ben 'bij'
Vanmorgen weer vroeg weg (7 uur) na alleen een kop thee of koffie. Het was inderdaad mooi weer geworden, en de reis naar boven de Dochu pas op verliep dan ook voorspoedig, tot er een blokkade was van allerlei vrachtauto's aan beide zijden van de weg. Het bleek een aanrijding te zijn tussen twee auto's, de auto die naar beneden zou rijden was blijkbaar aan de rechterkant de berg komen afsjeesen. Boel grote blikschade, zou bij ons total-loss zijn, het zal hier wel opgelapt worden.
Boven aangekomen was het prachtig: de Himalya bergen, helemaal wit, waren allemaal te zien (althans het stukje van Bhutan) en daar hebben we dan ook het ontbijt gehad. Op de heenreis waren we er ook langsgekomen, maar door de mist niet opgemerkt. Het was echt boffen, want na het wegrijden en ongeveer 100 m gedaald te zijn waren we weer in de wolken. Het monument van de 108 stupa's was nu nog meer in de mist, dan bij ons bezoek een week geleden.
We waren ook weer snel de berg af en via Thimphu (de hoofdstad) de weg naar Paro. Dat is inmiddels een brede weg, halverwege nog een klooster (dat moet dat klooster zijn waar W.A. en Maxima bij hun bezoek op weg van Paro naar Temphu moesten stoppen omdat de Jo Khempo (de hoogste monnik) daar toen was. We waren dus vrij snel in Paro, onze laatste plaats in Bhutan. Eerst vanaf de helling het vliegveld bekeken, in ieder geval het stationsgebouw is groter dan dat van Maastricht, en er is een lange start-landingsbaan.
Er was een uurtje 'winkelen' ik ben bij de apotheek Imodium gaan kopen (de echte van Janssen, let op onze vignet) in setjes van 4 capsules. Voor 24 caps was ik 90 ngultrum kwijt: iets van een euro tien. Het werd verpakt in een stukje krant: ik heb er foto's van gemaakt voor de rubriek 'apotheken in het buitenland' van ons landelijke vakblad.
Daarna de plaatselijke kroeg in, niet te beschrijven rommel, maar het eten zag er keurig uit (Burney ze doen er hier meer sambal op dan jij je mannen voorzet), ik hield het bij thee (10 ngtr voor een grote mok)
en daarna zag ik dan toch de kledingzaak: ik heb een tweede gho gekocht, van mindere kwaliteit: die andere is voor de feesten, en flink kunnen afdingen: de geldende prijs had ik van de gids gehoord.
Ook daar weer gegeten, en via een omweggetje naar een klooster van een andere bekende Lama, Dilgo Rimproche die enkele jaren geleden is overleden, en naar dit hotel:
het is ook nog niet afgebouwd, maar alles functioneert: klasse 5 sterren, een centraal gebouw en bungalows met 4 kamers, de helling op (dat is een nadeel maar morgen moeten we een nog hogere helling op) en dan geen kamer, nee een salon met twee enorme bedden, een grote t.v. met zithoek, een hal, een balkon, een een badzaal met regendouche.
Kortom net als het hotel in Themphu, en hoe dat hotel in Trongsa nog hoopt te worden: het wordt heel luxe hier. Dus maar goed dat ik er nu ben geweest, het zal over een paar jaar gaan vollopen met toeristen (al wil ik hier nog best wel een keer terug)
Morgen naar het Tijgernest, zoek het maar vast na bij Wikepedia.
Vandaag dus: ik ben 'bij'
Vanmorgen weer vroeg weg (7 uur) na alleen een kop thee of koffie. Het was inderdaad mooi weer geworden, en de reis naar boven de Dochu pas op verliep dan ook voorspoedig, tot er een blokkade was van allerlei vrachtauto's aan beide zijden van de weg. Het bleek een aanrijding te zijn tussen twee auto's, de auto die naar beneden zou rijden was blijkbaar aan de rechterkant de berg komen afsjeesen. Boel grote blikschade, zou bij ons total-loss zijn, het zal hier wel opgelapt worden.
Boven aangekomen was het prachtig: de Himalya bergen, helemaal wit, waren allemaal te zien (althans het stukje van Bhutan) en daar hebben we dan ook het ontbijt gehad. Op de heenreis waren we er ook langsgekomen, maar door de mist niet opgemerkt. Het was echt boffen, want na het wegrijden en ongeveer 100 m gedaald te zijn waren we weer in de wolken. Het monument van de 108 stupa's was nu nog meer in de mist, dan bij ons bezoek een week geleden.
We waren ook weer snel de berg af en via Thimphu (de hoofdstad) de weg naar Paro. Dat is inmiddels een brede weg, halverwege nog een klooster (dat moet dat klooster zijn waar W.A. en Maxima bij hun bezoek op weg van Paro naar Temphu moesten stoppen omdat de Jo Khempo (de hoogste monnik) daar toen was. We waren dus vrij snel in Paro, onze laatste plaats in Bhutan. Eerst vanaf de helling het vliegveld bekeken, in ieder geval het stationsgebouw is groter dan dat van Maastricht, en er is een lange start-landingsbaan.
Er was een uurtje 'winkelen' ik ben bij de apotheek Imodium gaan kopen (de echte van Janssen, let op onze vignet) in setjes van 4 capsules. Voor 24 caps was ik 90 ngultrum kwijt: iets van een euro tien. Het werd verpakt in een stukje krant: ik heb er foto's van gemaakt voor de rubriek 'apotheken in het buitenland' van ons landelijke vakblad.
Daarna de plaatselijke kroeg in, niet te beschrijven rommel, maar het eten zag er keurig uit (Burney ze doen er hier meer sambal op dan jij je mannen voorzet), ik hield het bij thee (10 ngtr voor een grote mok)
en daarna zag ik dan toch de kledingzaak: ik heb een tweede gho gekocht, van mindere kwaliteit: die andere is voor de feesten, en flink kunnen afdingen: de geldende prijs had ik van de gids gehoord.
Ook daar weer gegeten, en via een omweggetje naar een klooster van een andere bekende Lama, Dilgo Rimproche die enkele jaren geleden is overleden, en naar dit hotel:
het is ook nog niet afgebouwd, maar alles functioneert: klasse 5 sterren, een centraal gebouw en bungalows met 4 kamers, de helling op (dat is een nadeel maar morgen moeten we een nog hogere helling op) en dan geen kamer, nee een salon met twee enorme bedden, een grote t.v. met zithoek, een hal, een balkon, een een badzaal met regendouche.
Kortom net als het hotel in Themphu, en hoe dat hotel in Trongsa nog hoopt te worden: het wordt heel luxe hier. Dus maar goed dat ik er nu ben geweest, het zal over een paar jaar gaan vollopen met toeristen (al wil ik hier nog best wel een keer terug)
Morgen naar het Tijgernest, zoek het maar vast na bij Wikepedia.
-
07 November 2011 - 20:25
Diana:
Hallo Eugene,
Het klinkt allemaal heel aanlokkelijk. Hier in Maastricht was het vandaag een grijze dag, zonder festivals en bijzonder eten. Geniet nog van de laatste dagen.
Diana -
07 November 2011 - 22:29
Riet W.:
Eugène, wat fijn dat je zo'n geweldige blik op de Himalaya hebt gehad. Ik benijd je in de meest positieve zin van het woord. Ik ben al gelukkig met "mijn" Alpen, het wordt hoog tijd dat ik er nog eens naar toe ga. Bekijk jij nu mooie tempels, ik zoek dan de kerken op met veel bladgoud en mooie orgels.
Wat gaat de tijd toch snel, nog even en je reis is weer voorbij. Berg de herinneringen goed op bij de andere dan kun je er nog lang op teren als het reizen passé is. Maar nu kijk ik heel ver vooruit!
Riet. -
07 November 2011 - 22:49
Riet W.:
Hallo Eugène.
Ik heb het Tijgernest opgezocht en op het moment dat ik de foto zag, wist ik het meteen! Kort voordat Ziggo ons van de SWR beroofde, was er op zondagmiddag een programma over Bhutan etc. en had de indruk dat de weg er naar toe een geitepad was. Ik hoor het t.z.t. graag van je.
Liefs van Riet.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
