Eindelijk in Bhutan
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Eugene
29 Oktober 2011 | Bhutan, Thimphu
Ik zit hier in een internetcafe, 200 m van het hotel en aan de andere kant na 300 m de toegangspoort tot het Land van de Donderdraak: Bhutan.
Eindelijk, die week in India met al het gereis in die jeeps over slechte wegen was eigenlijk nou ja we zijn er dan toch: het had mooie dingen maar ook veel zaken die misliepen, door toeval of gewoon zeer lamlendig hotelpersoneel.
Ik zal beginnen met het ontbijt vanmorgen: na het slapen op een soort plank, nou dan maar als een hondje met de pootjes omhoog, in een overigens best mooie kamer met slechts een lamp die het deed, maar dat is Azië, kregen we als ontbijt eerst een glas water (stond in flessen op tafel) toen toast met boter en een soort jam, eieren heb ik niet genomen wat darmkramptjes: (Riet ja die capsules van jouw firma heb ik bij me, trouwens gisteren bijgekocht, fabr Johnson & J in Mumbai, voor maar liefst 20 eurocent}.
En toen als laatste kwam eindelijk thee met melk en koffie met melk, het onderscheid was niet te zien, en toen we weg moesten kwamen ze nog met een sapje.
Dat weggaan werd weer vertraagd, want iedereen moest nog het eten van gisteren betalen, en de paspoorten terug, en op het moment van instappen de witte sjaaltjes, die je eigenlijk moet krijgen als je aankomt.
De rit was mooi, toen we eenmaal de berg af waren kregen we zelfs een echte weg, af en toe wat hindernissen in de vorm van kuilen, en het landschap veranderde in Palmbomen, rijst op vlakke terreinen, en thee. Merkwaardig: in Sikkim werd de thee op hoger gelegen gebeid geteeld dan de rijst. De rijstoogst wordt nu binnengehaald, met sikkels, dus rijst met de hand geplukt, het dorsen zal ook nog wel zonder machine plaatsvinden: is te koop bij de Jumbo; ik neem het dus niet mee.
Alles leek goed te gaan, er moet door de chauffeurs vaak te veel risico worden genomen om een vrachtwagen of taxi in te halen, want aan de rechterkant doemt dan ineens een aanstormend voertuig op.
Wat er precies is misgegaan moet ik vanavond nog vragen: bij een Y splitsing stond de auto voor ons te wachten (wij hadden wat achterstand) onze chauffeur riep nog "links nemen", maar toen wij bij wagen 1 waren kwam de auto niet alsnog opdagen. Na meer dan drie kwartier kwam hij dan eindelijk, bleek een aanrijding te hebben gehad, alleen blikschade.
De dorpjes die wij passeerden werden steeds chaotischer, viezer enz, en plots stopten wij: we moesten een gebouwtje in om India pascontrole te laten doen. En ik natuurlijk weer opmerkingen omdat ik maar een single entry heb (fout van de reisorganisatie dat moeten ze nu morgen voor mij hier in Bhutan regelen).
We kregen een Immigration formulier, dus dat was weer onzinnige vragen invullen, want we gingen het land uit.
Maar na wederom drie kwartier wachten was alles afgestempeld, konden we een minibus in, en na 300 m rijden de Toegangspoort van Bhutan in. Ineens rust op straat.
Mooi hotel, voor een nacht, morgen naar de hoofdstad Thimpu. 172 km hier vandaan, doen we 8 uur over, er zijn nl 3 grote bergpassen te overwinnen.
Eindelijk, die week in India met al het gereis in die jeeps over slechte wegen was eigenlijk nou ja we zijn er dan toch: het had mooie dingen maar ook veel zaken die misliepen, door toeval of gewoon zeer lamlendig hotelpersoneel.
Ik zal beginnen met het ontbijt vanmorgen: na het slapen op een soort plank, nou dan maar als een hondje met de pootjes omhoog, in een overigens best mooie kamer met slechts een lamp die het deed, maar dat is Azië, kregen we als ontbijt eerst een glas water (stond in flessen op tafel) toen toast met boter en een soort jam, eieren heb ik niet genomen wat darmkramptjes: (Riet ja die capsules van jouw firma heb ik bij me, trouwens gisteren bijgekocht, fabr Johnson & J in Mumbai, voor maar liefst 20 eurocent}.
En toen als laatste kwam eindelijk thee met melk en koffie met melk, het onderscheid was niet te zien, en toen we weg moesten kwamen ze nog met een sapje.
Dat weggaan werd weer vertraagd, want iedereen moest nog het eten van gisteren betalen, en de paspoorten terug, en op het moment van instappen de witte sjaaltjes, die je eigenlijk moet krijgen als je aankomt.
De rit was mooi, toen we eenmaal de berg af waren kregen we zelfs een echte weg, af en toe wat hindernissen in de vorm van kuilen, en het landschap veranderde in Palmbomen, rijst op vlakke terreinen, en thee. Merkwaardig: in Sikkim werd de thee op hoger gelegen gebeid geteeld dan de rijst. De rijstoogst wordt nu binnengehaald, met sikkels, dus rijst met de hand geplukt, het dorsen zal ook nog wel zonder machine plaatsvinden: is te koop bij de Jumbo; ik neem het dus niet mee.
Alles leek goed te gaan, er moet door de chauffeurs vaak te veel risico worden genomen om een vrachtwagen of taxi in te halen, want aan de rechterkant doemt dan ineens een aanstormend voertuig op.
Wat er precies is misgegaan moet ik vanavond nog vragen: bij een Y splitsing stond de auto voor ons te wachten (wij hadden wat achterstand) onze chauffeur riep nog "links nemen", maar toen wij bij wagen 1 waren kwam de auto niet alsnog opdagen. Na meer dan drie kwartier kwam hij dan eindelijk, bleek een aanrijding te hebben gehad, alleen blikschade.
De dorpjes die wij passeerden werden steeds chaotischer, viezer enz, en plots stopten wij: we moesten een gebouwtje in om India pascontrole te laten doen. En ik natuurlijk weer opmerkingen omdat ik maar een single entry heb (fout van de reisorganisatie dat moeten ze nu morgen voor mij hier in Bhutan regelen).
We kregen een Immigration formulier, dus dat was weer onzinnige vragen invullen, want we gingen het land uit.
Maar na wederom drie kwartier wachten was alles afgestempeld, konden we een minibus in, en na 300 m rijden de Toegangspoort van Bhutan in. Ineens rust op straat.
Mooi hotel, voor een nacht, morgen naar de hoofdstad Thimpu. 172 km hier vandaan, doen we 8 uur over, er zijn nl 3 grote bergpassen te overwinnen.
-
29 Oktober 2011 - 16:43
Herman & Veronique :
Hoi Eugene,
We hopen dat je net zo van Bhutan geniet als wij gedaan hebben!
En wat de rijst betreft: ook het dorsen gebeurt met de hand. Er worden verschillende methodes gebruikt. We zagen boeren met dorsvlegels op de rijst slaan en we zagen ook een man die heel handig een schutting had neergezet en daarbinnen de rijst met bossen tegelijk op een steen sloeg waardoor de korrels er vanaf spatten. Ik (Veronique) mocht het ook even proberen - zie de foto bij ons laatste verslag.
Goeie reis morgen! Ja, voor een afstand die je in ons vlakke landje in twee uur overbrugt heb je in Bhutan een hele dag nodig. Geniet van het prachtige uitzicht tijdens het hobbelen:-) Ga je nog een gho kopen?
Trouwens de foto's met kaartje van je route en kaartje van Sikkim vind ik heel verhelderend, moeten wij ook doen:-) Onze ouders hadden we een kaart van Bhutan gegeven zodat ze ons konden volgen, maar niet iedereen heeft thuis zo'n kaart op tafel liggen.
Groetjes, Herman & Veronique -
29 Oktober 2011 - 20:32
Riet W.:
Arme Eugène, ik heb compassie met je!
Een voordeel is dat de tabletten het echt goed doen. Wij waren destijds in Egypte bij de tempel van Hatsjepsoet (Hatschepsut) waar ik de capsules vlijtig heb uitgedeeld. En dat was bitter noodzakelijk. Men bood mij zelfs grof geld aan wanneer ik mijn Imo. wilde afstaan voor de volgende reisdagen. Maar ik kon heel erg royaal zijn en dat voor een "Hollander". Maar ik was dan ook een Limburger met Belgische achtergrond.
Verder kan ik zeggen dat ik je reis helemaal volg en ik leef mee wanneer je de reisomstandigheden beschrijft. Ik voel zelfs jouw keien in mijn maag. Tot de volgende keer. -
30 Oktober 2011 - 10:41
Charles En Denise:
Beste Eugene,
Hebben je verslagen met veel belangstelling gelezen; duidelijk is, dat jij weer heel wat stof verzameld hebben, om naderhand alles in een reisboek samen te vatten. De indrukken, die je opdoet moeten indrukwekkend en overweldigend zijn. Heel veel plezier tijdens de volgende dagen.
Denise en Charles Larik
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
